O nas
Idea
Najlepsze z Najgorszych to ogólnopolski cykl filmowy różnorodnego kina klasy B, od starych, amerykańskich filmów sci-fi z kosmitami i latającymi spodkami wiszącymi na sznurkach, przez przebojowe kino akcji lat 80. z nieskazitelnymi bohaterami w ortalionowych dresach, po horrory z gumowymi potworami.
Niskie budżety, absurdalne dialogi, kiepskie aktorstwo, nielogiczna fabuła a także zaangażowanie i pasja autorów to tylko niektóre cechy wspólne najgorszych filmów w historii kinematografii światowej, które prezentowane są na przeglądzie.
Filmy Najlepsze z Najgorszych rozbudzają wśród widzów miłość do filmów tak złych, że aż dobrych od 2015 roku. Dotychczas odbyło się kilkaset seansów i wydarzeń w ramach przeglądu, zawsze przy pełnych salach. Pomysłodawczynią i kuratorką cyklu jest Monika Stolat.
Organizatorem Najlepszych z Najgorszych jest Nowa Aleksandria (m. in. organizator Splat!FilmFest – International Fantastic Film Festival oraz WTF Fest).
Kina
Kina i miejsca, w których gramy regularnie:
- Kino Nowe Horyzonty, Wrocław
- Kinoteka (PKiN), Warszawa
- Gdyńskie Centrum Filmowe, Gdynia
- Kino Mikro, Kraków
- Kino Kosmos, Katowice
- Kino Muza, Poznań
- Kino NCKF, Łódź
- Kino Forum i Kawiarnia Fama, Białystok
- Kino Orzeł, Bydgoszcz
- Pod Gigantami (restauracja Piotr Kędzierskiego), Warszawa
Gościnnie gramy także w innych kinach.
Prelekcje
Prelekcje przed naszymi seansami wygłaszają specjaliści od kina i popkultury, m. in.:
- Monika Stolat (Najlepsze z Najgorszych, Splat!FilmFest, WTF Fest)
- Radek Pisula (Full Frontal Pisula)
- Julian Jeliński (Brody z Kosmosu)
- Michał Miller i Marek Szczepański (POPtok/Totalny Brak Kultury)
- Błażej Kroplewski
- Bogusław Skowronek (Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie)
- Patryk Chromik (Kino Kosmos)
- Damian Lesicki i Jacek Murawski (Ryjówka – Blog Wszechkulturowy)
- Szymon Idczak (Kino Orzeł)
- Piotr Doliński (aktor, prezenter)
Goście
Greg Sestero | The Room | 2024
Grega Sestero nie trzeba nikomu przedstawiać. W historii kina nikt tak wspaniale nie robił dobrej miny do złej gry jak on w roli zdradzieckiego Marka z „The Room”.
Przez dwie dekady Sestero pracowicie odcinał się od nazywanego najgorszym filmem w dziejach ludzkości opus magnum Tommy’ego Wiseau. Napisał książkę „The Disaster Artist”, w której zdradził absurdalne kulisy powstania filmu oraz niuanse współpracy z reżyserem, a ta została zekranizowana jako znacznie lepszy od „The Room”, nominowany do Oscara film w gwiazdorskiej obsadzie i w reżyserii Jamesa Franco.
Sestero ma na koncie karierę w modelingu oraz role w kilkudziesięciu filmach i serialach, w tym w dwóch częściach filmu „Best F(r)iends” w reżyserii Wiseau. W 2021 roku zadebiutował jako reżyser. Jego „Miracle Valley” to hołd dla grindhouse’owego kina exploitation lat 70., zainspirowany prawdziwą historią sekty grasującej po pustynnej Arizonie. Aktualnie pracuje nad kolejnym filmem pt. „Forbidden Sky”.
W czerwcu Sestero przyjedzie do Polski pierwszy raz, na specjalne zaproszenie Najlepszych z Najgorszych. Na pokazach specjalnych „The Room” odbędą się spotkania z aktorem, który odpowie na wiele pytań nurtujących polskich widzów. Może wreszcie dowiemy się czy Wiseau naprawdę jest Polakiem?
Lloyd Kaufman i Pat Kaufman | Troma | 2018
W 2018 roku we współpracy ze Splat!FilmFest mieliśmy zaszczyt gościć pierwszy raz w Polsce TROMĘ w osobach: Lloyda Kaufmana i jego żony Pat Kaufman.
Lloyd Kaufman
Amerykański aktor, reżyser, scenarzysta, producent, legenda i zgrywus. Przyszedł na świat w 1945 roku w Nowym Jorku, choć jego umysł pochodzić musi z innego wymiaru, nie da się bowiem inaczej wyjaśnić szalonej misji, której podjął się w 1974 roku. Wtedy właśnie, przy udziale kolegi poznanego na studiach w Yale, Michaela Herza, stworzył Tromę, studio specjalizujące się w robieniu filmów tak bizarnie złych, że według kategorii estetycznych nigdy nie powinny były powstać. Jak sam wspomina początek: „w akademiku trafiłem do pokoju z dwoma fanatykami kina i moje życie nieodwracalnie się zmieniło”.
Jeszcze w czasie studiów sinologicznych wyreżyserował wraz z kolegami takie filmy jak „The girl who returned” czy „Rappaccini”. Występując jako aktor gościnnie w wielu produkcjach hollywoodzkich (to jego podnosił z ulicy Rocky Balboa w pierwszym z filmów serii!), wiedział, że kino mainstreamowe to nie miejsce dla niego. Poświęcił się całkowicie jego naprawie czy raczej psuciu. Najbardziej znanym dziełem Kaufmana jest powstały w 1985 roku „Toksyczny Mściciel”, w którym mieści się wszystko, co definiuje „styl zerowy” Tromy: absurdalny punkt wyjścia, czarny humor naturszczykowe aktorstwo, kreatywne wykorzystanie WSZYSTKIEGO jako efektów specjalnych (chociażby spaghetti jako wnętrzności) i praca na budżetach, za które nie urządzisz dzisiaj nawet wiejskiego wesela.
Prywatnie wielki miłośnik eleganckich much pod szyją, słowa pisanego oraz musicali i choć filmy spod jego ręki ogląda się ironicznie, bez tego człowieka nie mielibyśmy takich twórców jak: James Gunn, Quentin Tarantino czy Peter Jackson. To znaczy mielibyśmy, ale na pewno byliby mniej popsuci w tym lepszym tego słowa znaczeniu… [Jakub Koisz dla Splat!FilmFest]
Pat Kaufman
Pat Swinney Kaufman przez dziewiętnaście lat pracowała na stanowisku dyrektora wykonawczego Urzędu Gubernatora stanu Nowy Jork ds. Kinematografii i rozwoju telewizji oraz jako zastępczyni komisarza w Empire State Development. Pomagała budować przemysł medialny w Nowym Jorku, ułatwiając produkcję filmową, telewizyjną i komercyjną. Kaufman zarządzała programem produkcji filmowej stanu Nowy Jork, dzięki któremu nowojorska produkcja pozyskała ponad 13 miliardów dolarów w ciągu ostatnich 8 lat. Podczas jej kadencji produkcja filmowa i telewizyjna w Nowym Jorku po raz pierwszy osiągnęła rekordowy poziom. W 2010 r. Kaufman znalazła się w samym centrum branży odnoszącej sukcesy i zmierzającej do zwiększenia wieloletniego finansowania programu do 420 milionów dolarów rocznie oraz stworzenia programu postprodukcyjnego. Odegrała również znaczącą rolę w tworzeniu New York Lounge jako reprezentantka Nowego Jorku na Sundance Film Festival. W latach 2003-2007 pełniła funkcję prezesa Stowarzyszenia Międzynarodowych Komisarzy Filmowych. Przez ostatnie dwa lata jako członek zarządu NYPA, Kaufman skupiła się na zachęcaniu wielu znakomitych regionalnych komisji filmowych do uczestnictwa i współpracy z NYPA. Ponadto, Kaufman jest wielką fanką pracy wykonywanej na bieżąco przez NYPA.